11 nieuwe broers en zussen

Even weer een update van onze blog. We zijn pas 2 dagen verder maar er is alweer zoveel gebeurd. Gisteren (zondag) zijn we naar de internationale samenkomst hier in de stad geweest. Hier hebben we als vrijwilliger meegeholpen en daarna de samenkomst bijgewoond. 's Middags hebben heerlijk rustig aan gedaan omdat we eigenlijk allemaal een slechte nacht hadden gehad. Er was veel strijd dus we hebben meer gepraat met onze vader dan dat we geslapen hebben die nacht. Gelukkig was er ook hulp van onze vrienden in Nederland en ging het de volgende dag weer beter. Maar dus wel reden genoeg om zondagmiddag even bij te slapen. Zondagavond hebben we een bijeenkomst gehouden met onze vrienden hier. We hebben met elkaar gezongen en gepraat met onze vader en ook uitgebreid de tijd genomen om te luisteren naar hem. Hij zei onder andere dat hij de olympische spelen wil gaan gebruiken. Verder zijn onze plannen voor ons verdere verblijf hier een stuk concreter geworden. Woensdag en donderdag willen we naar een park gaan en daar gaan clownen om op die manier mensen te trekken. We willen leuke en lekkere dingen voor de kinderen gaan uitdelen en kaartjes maken voor de volwassenen. Morgen gaan we hier verder de voorbereidingen voor treffen.

Vandaag was echt een zeer bijzondere dag. We zijn naar de grote muur van dit land geweest met de hele groep (40 mensen). Hier hebben we heerlijk de toerist uitgehangen en veel foto's gemaakt maar we hebben ook tijd genomen om onze vader te ontmoeten op de muur en te pleiten voor dit land. Terug bij de bus bleek dat we vanwege een oefenwedstrijd van de wielrenners voor de spelen het parkeerterrein niet meer afkonden. We zaten namelijk midden in het parcours. Toen zijn we met de hele groep onder begeleiding van een gitaar gaan zingen. Dit was echt een uitgelezen mogelijkheid want samen met ons zaten echt hordes mensen vast op de parkeerplaats. Ze vonden het echt gaaf dat we stonden te zingen. Al gauw kwamen er steeds meer mensen bij kijken en kwamen sommigen van ons ook met hen aan de praat. Uiteindelijk hebben we hierdoor 11 nieuwe broers en zussen gekregen. Een reden voor een feest. Verder hebben we vele mensen een glimlach op het gezicht kunnen toveren. Alleen dat al was bijzonder. Ook bijzonder was dat er veel ordehandhavers in de buurt waren en dat ze niet ingrepen. Ze lieten ons gewoon begaan. Eigenlijk waren ze zelfs nieuwsgierig maar konden natuurlijk niet uit hun rol vallen.

Inmiddels zijn we moe maar voldaan weer terug bij ons appartement waar we inmiddels een computer tot onze beschikking hebben om te kunnen bloggen en mailen. Ook al een enorme zegen. 

Wat een gave vader hebben we toch. Willen jullie de komende dagen aan ons denken want er staat nog veel te gebeuren. Vraag vooral om geopende harten en om wijsheid voor ons als team.

Hartelijke groet van "de vlammetjes" die door dit alles weer extra in vuur en vlam zijn gezet!!!