De dag van vertrek

Beijing 5:28am

Vandaag is het zover. Over een uur vertrekken we richting het vliegveld waar onze vlucht richting Frankfurt en daarna Amsterdam om half 11 zal vertrekken.

De laatste paar dagen zijn echt omgevlogen.

Woensdag zijn we als team naar de verboden stad geweest en naar Tianmen Square (Het plein van de hemelse vrede). Het idee was om nog even de toerist uit te hangen en voor de laatste keer op allerlei ludieke manieren in gesprek te komen met de mensen hier maar uiteindelijk zijn er vooral veel foto's gemaakt. Door ons maar nog veel meer van ons. In de verboden stad was er een heuze fotoshoot met de dames van ons team. Westerlingen zijn hier namelijk erg in trek en bovendien denken de mensen nu vanwege de Spelen vaak dat we ook atleten zijn. 

's Avonds was er een afsluitende avond met alle team waar veel gezongen is en we met onze broeders en zusters uit dit land tijd mochten nemen om naar de vader te gaan. We mochten voor elkaar en voor elkaars land bidden. Het was erg bijzonder.

Gisteren hebben we de laatste inkopen gedaan maar ook dan zit de vader niet stil. We kregen de gelegenheid om een van de verkoopsters uit de winkel bij de vader te brengen en hebben diverse gesprekken gehad met anderen. Beladen met souvenirs e.d. we dan ook vandaag op weg naar huis.

Tot gauw allemaal

de Vlammetjes

Een kleine update

Hallo allemaal!

Sinds vrijdag is er niets meer bijgewerkt. Dus hier een berichtje!

Vrijdag zijn we in verschillende groepen naar het Olympisch Stadion geweest. Hier hebben we vooral met onze vader gepraat. Dit was op 8-8-8 dus het was erg druk rondom het vogelnest. Ook was er heel veel beveiliging. We zijn echter door de eerste ronde heen weten te dringen zodat we op een steenworp afstand van het stadion zijn gekomen. 

'S avonds zijn we met het grootste gedeelte van het team naar de BICF geweest om daar de opening van de Spelen te bekijken. 

Zaterdag hadden we een vrije dag. Het mannelijk gedeelte van het team heeft een toeristische route gedaan met een vriend van onze gastvrouw. 

Het vrouwelijke gedeelte van het team heeft de winkelstraat van Beijing uitgetest en een olympische medaille afdingen behaald. 

'S avonds zijn we uitgenodigd door Peter. Hij is nog maar kort chr.sten en wilde graag met andere chr.stenen in contact komen. We hebben met hem heerlijk typisch chinees gegeten en ook de befaamde Pekingeend geproefd. Dit was erg lekker. Wel was het jammer dat de eend gegarneerd was met zijn eigen snavel.

Zondag zijn we opnieuw naar de BICF geweest. Hierna zijn we met een ander team koffie wezen drinken. Daarna hebben we een echte rustdag gehouden.

Maandag zijn we naar de hutongs geweest. Hier hebben we op een speelplaats met kinderen getafeltennist en gesport en geknikkerd. Het was erg leuk! Wel was het heel lastig om met hen te communiceren omdat ze heel slecht engels spraken. 

Er was een heel intelligente jongen van 12 jaar die behoorlijk goed engels sprak (wat echt heel uniek is in China). Het is heel raar om te beseffen dat hij zo weinig kansen krijgt en dan wij in Nederland echt alles kunnen doen wat we willen en daar nog niet eens volledig voor gaan. 

Vandaag (dinsdag) zijn we naar een kindertehuis geweest. In dit tehuis zijn 23 gehandicapte kinderen. Ze hebben vrijwel allemaal een botziekte. Hierdoor breken ze heel snel hun botten en moeten ze altijd voorzichtig zijn. Met deze kinderen hebben we geknutseld en spelletjes gedaan. Het was supermooi om te zien dat in dit tehuis deze gehandicapte kinderen een kans krijgen om te leven terwijl ze in een land als China normaal gesproken op de straat weg zouden teren. En ook hier was het heftig om te zien dat deze kinderen zo weinig kansen hebben. Twee van de meisjes zijn hier bijvoorbeeld 2 maanden en 4 maanden geleden achtergelaten door hun eigen ouders omdat ze niet goed met de handicap om konden gaan. 

Geweldig om te zien hoe dit echtpaar in dit land een kindertehuis heeft opgericht!

Vanavond gaan we met heel de Olympic Outreach bowlen. Erg leuk! En verder komt het einde van de reis al in zicht!

We houden jullie op de hoogte en hierboven nog een paar (mobiele) foto's. 

Hartelijke groet van de Vlammetjes

De vlammetjes!

@ Great Wall

De échte sporters

Deze balonnen deelden we uit. De tekst erop betekent J.zus houdt van jou

Handjedrukken met een Chinees

Clown Kirsten in het Zhongsang park

Praten met onze nieuwe broeder

Het team aan het genieten van het heerlijke chinese eten

weer een berichtje van de vlammetjes :)

Hallo allemaal!
Even een kort berichtje om jullie op de hoogte te houden :)
Vanmiddag zijn we weer naar het park gegaan. De voorbereiding van de spelen zijn duidelijk te zien. Alles wordt mooi gemaakt en er zijn veel 'beveiligingsmannetjes' Toen we er eenmaal waren hadden we eerst geen puf om iets te doen. Voorzichtig aan begonnen we toch met sporten en daarna werd er een begin gemaakt met clowning. Voor ons gevoel liep het eerst helemaal niet lekker maar onze vader weet overal doorheen te werken! Er kwamen jongeren die met ons wouden badmintonnen en voetballen en de clowns begonnen met hun acts. De hoepel die tot deze act behoorde brak in tweeen en het leek het einde van de act. Toch wisten de clowns toch de kinderen te vermaken door balonnen uit te delen. Onze vader wist wat goed voor de clowns was omdat iedereen toch wel aardig moe was en het clownen erg vermoeiend is!
Vandaag zijn er gesprekken geweest met 2 jongens die hun hart aan je zus wouden geven en meer over Gd willen weten. Echt geweldig om dat te zien en mee te maken!

Vanavond is een deel van de groep naar een samenkomst geweest waar vele nationaliteiten vertegenwoordigd waren. Er is gepraat met onze vader over de spelen dat onze vader de spelen mag gebruiken om hem te leren kennen. Ook hebben we veel gezongen.

Dit was het voor nu. Het is tijd om te gaan slapen want de rust hebben we hard nodig!

Groeten van de Vlammetjes

Daniel
Charlotte
Annjo
Rudi
Kirsten
Janice
Jessie

Clownen en sporten

Vandaag en gisteren zijn we met elkaar in het park geweest. Een behoorlijk groot park en erg mooi! Daarnaast is het park een plaats waar geofferd werd aan het land en het graan. Dat is niet niks. Gisteren zijn we voorbereidend naar het park geweest om het park geestelijk te verkennen. En reken maar dat dat nodig was en is. Dit zal de plaats zijn waar we terug zullen komen om te sporten en clowning te doen. Op deze manier kunnen we makkelijk contact leggen met mensen vooral de kinderen staan hier echt open voor. Daarnaast vinden jongeren het leuk om hun engels te oefenen door met ons te praten. Overal waar we lopen willen mensen met ons Europeanen op de foto. We voelen ons bijna beroemd. 

Na deze verkenning gingen we naar de stad om spullen te kopen voor de volgende dag (vandaag) en natuurlijk ook om ff te snuffelen in de winkels hier. Vooral de dames in ons team hebben hier erg van genoten.

Vanmorgen hebben we zoals gewoonlijk eerst uitgebreid de tijd genomen om persoonlijk en als team met onze vader te communiceren en gingen we uitgedost met " de Wapenrusting" op weg naar het park. 

Het was erg gaaf om als clown de kinderen en ouders te vermaken. Al gauw stonden er zo'n 50 mensen om ons heen. Door het clownen heen proberen we iets van de liefde van onze vader te laten zien. Zo hebben we een soort dramastukje bedacht en maken we gekke tekeningen van de kinderen waarbij we in het engels neerzetten dat de allerhoogste zoon van hen houdt. De rest moeten we overlaten in de handen van onze vader. Ook het sporten met die iets oudere kinderen en jongeren was erg leuk om te doen. Het bleek echter wel dat het moeilijker is dan gedacht om mensen langere tijd te " vermaken " dus dat we nog dingen bij moeten verzinnen. Gelukkig hadden we hier de hele middag voor omdat we deze vrij hadden gepland. Heel belangrijk omdat verschillende mensen in ons team erg moe zijn en er vanavond een " zangavond"  voor onze vader gepland stond.

Morgen gaan we weer terug naar het park. Willen jullie aan ons denken als we daarheen gaan met name t.a.v. de vermoeidheid bij de teamleden maar ook voor creativiteit.

Tot gauw weer met hopelijk nog veel meer verhalen!

11 nieuwe broers en zussen

Even weer een update van onze blog. We zijn pas 2 dagen verder maar er is alweer zoveel gebeurd. Gisteren (zondag) zijn we naar de internationale samenkomst hier in de stad geweest. Hier hebben we als vrijwilliger meegeholpen en daarna de samenkomst bijgewoond. 's Middags hebben heerlijk rustig aan gedaan omdat we eigenlijk allemaal een slechte nacht hadden gehad. Er was veel strijd dus we hebben meer gepraat met onze vader dan dat we geslapen hebben die nacht. Gelukkig was er ook hulp van onze vrienden in Nederland en ging het de volgende dag weer beter. Maar dus wel reden genoeg om zondagmiddag even bij te slapen. Zondagavond hebben we een bijeenkomst gehouden met onze vrienden hier. We hebben met elkaar gezongen en gepraat met onze vader en ook uitgebreid de tijd genomen om te luisteren naar hem. Hij zei onder andere dat hij de olympische spelen wil gaan gebruiken. Verder zijn onze plannen voor ons verdere verblijf hier een stuk concreter geworden. Woensdag en donderdag willen we naar een park gaan en daar gaan clownen om op die manier mensen te trekken. We willen leuke en lekkere dingen voor de kinderen gaan uitdelen en kaartjes maken voor de volwassenen. Morgen gaan we hier verder de voorbereidingen voor treffen.

Vandaag was echt een zeer bijzondere dag. We zijn naar de grote muur van dit land geweest met de hele groep (40 mensen). Hier hebben we heerlijk de toerist uitgehangen en veel foto's gemaakt maar we hebben ook tijd genomen om onze vader te ontmoeten op de muur en te pleiten voor dit land. Terug bij de bus bleek dat we vanwege een oefenwedstrijd van de wielrenners voor de spelen het parkeerterrein niet meer afkonden. We zaten namelijk midden in het parcours. Toen zijn we met de hele groep onder begeleiding van een gitaar gaan zingen. Dit was echt een uitgelezen mogelijkheid want samen met ons zaten echt hordes mensen vast op de parkeerplaats. Ze vonden het echt gaaf dat we stonden te zingen. Al gauw kwamen er steeds meer mensen bij kijken en kwamen sommigen van ons ook met hen aan de praat. Uiteindelijk hebben we hierdoor 11 nieuwe broers en zussen gekregen. Een reden voor een feest. Verder hebben we vele mensen een glimlach op het gezicht kunnen toveren. Alleen dat al was bijzonder. Ook bijzonder was dat er veel ordehandhavers in de buurt waren en dat ze niet ingrepen. Ze lieten ons gewoon begaan. Eigenlijk waren ze zelfs nieuwsgierig maar konden natuurlijk niet uit hun rol vallen.

Inmiddels zijn we moe maar voldaan weer terug bij ons appartement waar we inmiddels een computer tot onze beschikking hebben om te kunnen bloggen en mailen. Ook al een enorme zegen. 

Wat een gave vader hebben we toch. Willen jullie de komende dagen aan ons denken want er staat nog veel te gebeuren. Vraag vooral om geopende harten en om wijsheid voor ons als team.

Hartelijke groet van "de vlammetjes" die door dit alles weer extra in vuur en vlam zijn gezet!!! 

Veilig aangekomen

Hi Mensen,

Na een lange reis zijn we veilig aangekomen. We zijn gelijk goed opgevangen door 2 hele aardige dames. We logeren bij een van hen in haar appartement. Het is een heel relaxed appartement. met. MET Airco! Dat is echt geweldig, want buiten is het behoorlijk warm dus zweet je je een ongeluk.

De eerste indruk is dat de stad op z'n kop staat van de Olympische Spelen. Overal zie je reclameborden, shops, kunstwerken etc met de Olympische ringen erop.
We zijn er op deze eerste dag (2-aug) op uit getrokken om een indruk te krijgen van de stad. We zijn naar het park geweest waar de grondlegger van de Chinese Republiek wordt herdacht. Dit schijnt een ontzettend aardige man geweest te zijn en is echt als een vader voor dit land geweest.

Terwijl ik dit typ, zitten we in een coffee-shop...koffie te drinken en een beetje bij te komen.

Waar we onze vader echt dankbaar voor mogen zijn (nu al) is dat we bijna geen last hebben gehad van de Jetlag. Terwijl het heel normaal is om minstens 3 dagen echt van de kaart te zijn.

Later meer!

Nog een paar uur

Morgenochtend vertrekken we naar onze eindbestemming. We kunen rustig zeggen dat onze verwachtingen hooggespannen zijn. De voorbereidingstijd is afgelopen en nu gaat het echte werk beginnen.
We hebben echt een geweldig team. Ieder neemt zijn eigen plekje in en draagt zijn eigen steentje bij. Wonderlijk om te zien hoe zo'n verscheidenheid aan mensen in een paar dagen zo'n eenheid kan gaan vormen.
Verder hebben we niet alleen als team de afgelopen dagen elkaar beter leren kennen, maar we hebben ook vele ontmoetingen met onze vader gehad. Hij stuurt ons niet op reis zonder een goede bagage. Ieder van ons heeft hem op een bijzondere manier ervaren en meer leren kennen over zijn wil met ons en zijn liefde voor ons. Verder zijn we helemaal enthousiast over wat hij in de komende periode door ons heen wil gaan doen.
Wanneer we op 1 augustus aankomen, zullen we in de loop van de tijd vergezeld worden van 10 duizend broers en zussen van overal over de wereld. Hoewel we als zelfstandig team zullen opereren, is het wel gaaf om te weten dat we met zovelen zijn.
Wij zullen met ons team verblijven in een gastgezin, waar we de eerst dagen de tijd zullen nemen om te acclimatiseren en daarna gaan we kijken waar onze vader ons leidt.
Wilt u alstublieft niet vergeten aan ons te denken, want de verwachtingen van wat onze vader zal gaan doen zijn hoog gespannen, maar de strijd daarmee ook. Maar wij gaan ervoor!

Het is bijna zover

We hebben deze blog geopend om familie en vrienden up to date te houden van onze reis naar China.
Het festival begint 27 juli en 1 augustus zullen we in het land aankomen. Ik schrijf ''het land'' omdat we zo min mogelijk bepaalde woorden willen gebruiken via het internet.